Je ongebreidelde zelf zijn. Durf jij het?

Het klinkt als de makkelijkste opdracht ooit die ik kreeg van een coach: “je moet gewoon jezelf zijn”. En ik nog – naïef als ik was – denken: “ja duh, kan je ook iets anders dan jezelf zijn dan?” Nou, dat antwoord is volmondig JA. Want jezelf zijn, je échte ongebreidelde jij zijn, is nog helemaal niet zo eenvoudig!

Ongebreideld. Een woord wat je niet zo vaak hoort. Maar ik vind het een fantastisch woord! Het betekent zoiets als: zonder beperkingen of grenzen. Het zou zomaar kunnen zijn dat je vindt dat er een nare bijsmaak aan dat woord zit. Alsof je totaal losgeslagen, uit balans en grenzeloos bent. Dat is niet hoe ik het woord gebruik of bedoel.

Wie wil je zijn?

Het gaat voor mij over weten wie je zelf bent. Weten wie je wil zijn. Jezelf geen strobreed meer in de weg leggen. Je verlangens volgen. Zónder te luisteren naar al die irritante stemmetjes in je hoofd die je zo vaak tegenhouden. “Dat lukt je toch niet. Dat is niet voor jouw weggelegd. Daar ben jij echt niet goed in hoor! Dat vind jij veel te eng. Begin er maar niet aan, dan kan het ook niet mislukken.”

Kortom: het gaat over met je luie reet van die bank afkomen en nu eens écht gaan leven! Zonder beperkingen, angst en jezelf klein houden.

"Jij bent grenzeloos! Er is ZOVEEL meer mogelijk dan jij nu voor ogen hebt..."

Grenzeloos

Jij bent namelijk grenzeloos. (In de goede zin van het woord). Er is ZOVEEL meer mogelijk dan jij nu voor ogen hebt. Alleen door die irritante overtuigingen, door je ego, door ervaringen uit het verleden, door je ouders, kies je nu veel te vaak voor veiligheid. Maar is dit hoe je werkelijk wil leven? Hoe je, als je later op je sterfbed ligt, terug wil kijken op je leven? Dat je jezelf op dat moment afvraagt: Wat als…

Je wil toch zeker geen spijt hebben aan het eind van je leven?

Op je sterfbed

De vijf meest voorkomende spijtbetuigingen op het sterfbed beschreef Bronnie Ware, een palliatieve verpleegkundige, in haar boek The Top Five Regrets of the Dying.

Jarenlang begeleidde ze mensen die op het punt lagen te sterven en ze vroeg hen naar reflecties op hun leven. Hier zijn de vijf meest genoemde spijtpunten:

1. Ik wou dat ik de moed had gehad om mijn eigen leven te leiden, in plaats van het leven dat anderen van me verwachtten.
2. Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt.
3. Ik wou dat ik de moed had gehad om mijn gevoelens te uiten.
4. Ik wou dat ik contact had gehouden met mijn vrienden.
5. Ik wou dat ik mezelf had toegestaan om gelukkiger te zijn.

Als ik ook maar één iemand help met dit blog om deze spijtbetuigingen te voorkomen, dan is het wat mij betreft al geslaagd (liever meer mensen hoor! 😉).

Mocht je trouwens denken dat deze spijtbetuigingen niet voor mij gelden… Dan heb je het mis. Want bij nummer 1 ging ik ook bijna de mist in.

"Als ik ook maar één iemand help met dit blog om deze spijtbetuigingen te voorkomen, dan is het wat mij betreft al geslaagd."

Je eigen leven leiden

Leef jij je eigen leven? Of leef je het leven zoals je ouders graag gezien hadden? Misschien ‘koos’ je jouw studie omdat je vader of moeder de uitspraak zei: ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’.

“Ga maar liever voor zekerheid dan je hart volgen. Je weet anders niet waar je terecht komt hoor! Er is geen droog brood te verdienen in <…>” (vul hier iets in naar keuze).

Je eigen leven leiden, je ongebreidelde zelf durven zijn, houdt in dat je je schuldig te maken hebt. Vaak is dat richting je ouders. Maar het kan net zo goed die fijne leraar zijn die alle vertrouwen in jouw had toen je rechten ging studeren, waarvan je diep in je hart al lang wist dat het niks voor jou was. Je MOET voor jezelf durven kiezen en het schuldgevoel kunnen uithouden dat je daarmee creëert.

Wat kies jij? Gevangenschap of vrijheid?

Gevangenschap of vrijheid. Wat kies je?

Voor mij is vrijheid mijn belangrijkste kernwaarde. En ik kan je één ding vertellen: werken in loondienst gaf me GEEN gevoel van vrijheid. Maar ja. Loondienst betekent zekerheid en laat dát nou precies zijn waar ik mee opgegroeid ben.

Toen op enig moment het ondernemerschap in zicht kwam, stond ik in alle eerlijkheid niet te popelen om dit met mijn ouders te delen. “Meid, waar begin je aan? Je hebt het toch zo goed daar! Al die onzekerheid. Wat haal je jezelf op de hals?”

"Het gouden kooitje was ergens ook wel fijn. Maar als ik echt mijn hart wilde volgen – en dat wilde ik – dan moest ik me ‘schuldig’ maken richting mijn ouders."

En ik had heel makkelijk vanuit mijn hoofd mee kunnen gaan in die beredenering. Want ja, het gouden kooitje was ergens ook wel fijn. Maar als ik echt mijn hart wilde volgen – en dat wilde ik – dan moest ik me ‘schuldig’ maken richting mijn ouders. Die hun adviezen overigens altijd goedbedoeld hebben, hè mam. Ik weet dat je meeleest 😉

Op reis met jezelf

De reis naar jezelf zijn, compleet jezelf zijn, die ongebreidelde versie van jou met alles erop en eraan: je leuke kanten, je vreselijke kanten, je talenten, je vaardigheden, je valkuilen, je pracht en praal en de dingen die je vervloekt aan jezelf, is geen geplaveide weg. Het is er één met hobbels. Met hoge pieken en diepe dalen. Met tranen en een lach. Met euforie en angstaanjagende momenten. Met wanhoop en slingers. Met schatten aan ontdekkingen en lijken die uit de kast komen.

Maar ik beloof je: het is de reis dubbel en dwars waard. Waarom? Omdat het leven er zoveel leuker van wordt! Omdat je niet op je sterfbed wil liggen om je die 5 dingen af te vragen. Omdat je vanuit die vrije versie van jou verbinding hebt met jezelf en wat jij wil ervaren in dit leven.

Dit is jouw wake up call

Dus als je nu ergens over twijfelt en je hoort jezelf denken: “Als ik 100% eerlijk ben naar mezelf dan wil ik eigenlijk…” Weet dan, dat DIT jouw schop onder je hol is. Dat dit precies is wat je vandaag moest lezen. Dat je in actie mag komen naar jouw droomleven.

En mocht je daar wel een handje bij kunnen gebruiken? Ik steek met liefde mijn hand naar je uit! Pak ‘m en dan gaan we samen op reis met Hartverwarmend. Waar jij die ongebreidelde versie van jou leert kennen én ernaar gaat leven.